Bir varmış bir yokmuş. Evvel saman içinde kalbur saman içinde Elmacı Köy'ünde bir masalcı yaşarmış. Bu masalcı her akşam saat 7 de elma ağacının altına oturup çocukları beklermiş. Çocuklar analarından-babalarından gizli gizli elma ağacının altına toplanırmış. Masalcı hergün yeni yeni kitaplar yazıp çocuklara anlatırmış. Masal bulamadığı zamanda kafasından benzer öyküler atarmış. Masalcı 70 yaşında yaşlı başlı beyaz saçlı beyaz sakallı bir amcaymış. Hiçkimsesi yokmuş bu amcanın. Doğduğunda annesini ve 20 yaşındayken babasını kaybetmiş. Hiç evlenmemiş . Bir kardeşi varmış. Ama kardeşiyle bir gün çok büyük bir kavgaya tutulmuş. Kendi hayatlarını kurduktan sonra bir daha birbirilerini görmeyeceklerine söz vermişler. Fakat ne varki yaşlı masalcı hayatını kuramamış. O beğendiysede kimse onu beğenmemiş. 3 yıl uğraştıktan sonra bırakmış masalcı hayat kurmayı. Kardeşini gün geçtikte özlüyormuş. Kardeşi köyden kaçmış kocası ile. Sonra ne haber almış ne de sesini duyabilmiş. Masalcı yaptıklarından çok pişmanmış. Aradığı sevgi ve saygıyı çocuklarda buluyormuş . Masalcıyı çok iyi dinleyen ve masalcıyı dinlemeye gelen çocukların en büyüğü Serhat 12 yaşında bir delikanlıymış. Neredeyse her gün çocukları o toplarmış evlerinden. Bir gün gizlice masalcıya giderken üvey annesi görmüş Serhat'ı. Başlamış bağırıp çağırmaya. Serhat durumu babasına anlatmış . Babasının annesine iyi bir dille anlatacağını biliyormuş. Günlerden bir gün yaşlı masalcı yine gelmiş ağacın altına ve oturmuş . Çocukları beklemiş,beklemiş. Gelen olmamış. Sonunda Serhat belirmiş yüce ağacın önünde. Ve başlamış konuşmaya :
- Masalcı amca , masalcı amca. Ben ailem ile konuştum. Bu akşam seni bizim eve bekliyoruz. Serhat larda çok zengin değilmiş işte. Bir köy ailesi . Akşam yemeğinde masalcı amca tavukları , pilavları görünce ağzı bir karış açık kalmış. Ne zamandır böyle yemekler yemiyormuş,çay içmiyormuş. Masalcı amca çok mutluymuş. Tabii Serhat ' ta...
Bence çok güzelmiş sizce ?
] 
